Σωτήρης Δημητρίου
«Το κουμπί και το φόρεμα»
Διηγήματα
Εκδόσεις Πατάκη
Νομίζω πως ο Σωτήρης Δημητρίου μπορεί χωρίς την όποια
αμφιβολία να διεκδικήσει τον τίτλο του πλέον σημαντικού σύγχρονου έλληνα
διηγηματογράφου.
Από βιβλίο σε βιβλίο (πάντα ολιγοσέλιδα τα βιβλία του είτε
είναι συλλογές διηγημάτων είτε νουβέλες) κατακτά ολοένα και πιο λεπτών
αποχρώσεων δυνατότητες περιγραφών της καθημερινότητας καθημερινών ανθρώπων.
Ξεκινώντας την ανάγνωση ενός δικού του βιβλίου –και ας
μείνουμε σε αυτήν την τελευταία του συλλογή σύντομων πεζών- πρέπει να είσαι
προετοιμασμένος πως θα σου αποκαλυφθούν οι κρυφές πτυχές σκέψεων και
συναισθημάτων ανθρώπων που αν και ζούνε δίπλα σου, εντούτοις δεν τους
γνωρίζεις.
Ο Δημητρίου γνωρίζει να παρατηρεί τους άλλους. Κινείται
σχεδόν αθέατος ανάμεσά μας και στη συνέχεια κλείνεται μέσα στο δικό του χώρο
και αναζητά τις λέξεις που με τη βοήθειά τους θα καταγράψει τα ευρήματα.
Μανιώδης συλλέκτης φράσεων που σχηματίζουν εικόνες-
Και τώρα έστεκαν κι οι
δυο στα ακροδάχτυλα, σαν τα πετεινάρια
Εικόνες που σε στέλνουν σε πρωτόγνωρες απόψεις –
Λίγο πριν την πλατεία,
σ΄ ένα χαμηλό περβάζι είδε ένα βιβλίο, προσεκτικά τοποθετημένο, με την μορφή
αγίου.
Απόψεις που σου αλλάζουν τη ροή της σκέψης –
Αφόπλιζε τους
ανθρώπους. Έμενε στην σκέψη τους πολύ παραπάνω απ΄ το συνηθισμένο.
Τριάντα δύο –αν τα μέτρησα σωστά- μικρά διηγήματα, άλλοτε
αθηναϊκά, άλλοτε της επαρχίας, κάποια της ψυχής.
Μικρά διαμάντια ύφους, σκέψεων και λογοτεχνικής υπόστασης.