Η Σοφία Μαντουβάλου για το "Οι Δίδυμοι Ήλιοι της Ποντικούπολης"

Ποντίκια, Ψηλά τις ουρές!
Ένα βιβλίο για ψηλά τα μυαλά.

Η αίσθηση ότι ο Μάνος Κοντολέων σε όλα τα είδη λογοτεχνίας που καταπιάνεται , κεντάει με τις λέξεις του εικόνες, έννοιες ,συναισθήματα, καταστάσεις, ιδεολογίες, εποχές , δεν είναι καινούργια. Επιβεβαιώθηκε όμως μέσα μου ακόμα μια φορά καθώς ξαναδιάβασα το καινούργιο- παλιό βιβλίο που είχα αγαπήσει σαράντα χρόνια πριν στην αρχή της συγγραφικής μας τότε πορείας . Οι Δίδυμοι Ήλιοι της Ποντικούπολης (Εκδόσεις Πατάκη, αποτελούν μία ανανεωμένη , από την κορυφή μέχρι τα νύχια περιπέτεια της ιστορίας "Κάποτε στην Ποντικούπολη" (Εκδόσεις Καστανιώτη, 1979). 

Με κατακτημένο εδώ και τόσα χρόνια το παιχνίδι της γραφής με το οποίο πρωτοπορεί ,αποτυπώνει και αναπλάθει την πραγματικότητα, ο Μάνος Κοντολέων δημιουργεί ένα καινούργιο βιβλίο με σταθερή τη λογοτεχνική πολιτικοποιημένη ματιά του .

Εκείνοι και οι άλλοι, όλοι τους ποντίκια. Ίδιοι αλλά όχι ίσοι. Τα αφεντικά , ο επιστάτης οι εργάτες , όλοι τους πιασμένοι σε διαφορετικές φάκες. 

Ο συγγραφέας με συμβολισμούς ζωής ,βγάζει στην επιφάνεια τις υπόγειες διαδρομές της εξουσίας , την αδικία, το φόβο,  την υπακοή αλλά και τις διαδρομές συνειδητοποίησης του μυαλού μέσα από καταστάσεις αιτίας-αποτελέσματος .