30.6.09

Ομορφιά και Θλίψη


Γιασουνάρι Καουαμπάτα
"Ομορφιά και Θλίψη"
Μετάφραση: Παναγιώτης Ευαγγελίδης
Μυθιστόρημα
Εκδόσεις Κστανιώτη
Με την ευφορία που σε κατέχει μετά από το τέλος της ανάγνωσης έργου μεγάλου συγγραφέα, γράφω αυτές τις γραμμές.
Γιατί ο Καουαμπάτα (Καβαμπάτα, τον ήξερα στα χρόνια της εφηβείας μου, όταν πρωτοδιάβασα έργο του) είναι αληθινά μάστορας μεγάλος του λογοτεχνικού ύφους, αλλά και σπουδαίος ανατόμος των ανθρώπινων παθών.
Στο μυθιστόημα του αυτό (που είναι, νομίζω, και το τελευταίο που έγραψε προτού αυτοκτονήσει) πρωταγωνιστεί η ζήλεια.
Η ζήλεια και η εκδίκησή της, δίπλα όμως στο μεγάλο έρωτα, στο μεγάλο πόθο. Το ίδιο δίπλα και στον καθημερινό συμβιβασμό, το ίδιο δίπλα και στην ανάλυση των έργων τέχνης.
Χαλαρή αφήγηση που ξαφνικά αποκτά μια τρομερή ένταση, και που αμέσως μετά θα χρησιμοποιήσει τη διακριτικότητα μιας γιαπωνέζικης στάσης ζωής.
Οι μεγάλοι συγγραφείς δε διστάζουν να αναμετρηθούν με το παρελθόν, τολμούν να γράψουν για πάθη αρχέγονα, έχουν την ικανότητα να τα φωτίσουν με νέες, μικρές μα και ουσιαστικές λεπτομέρειες.
Το κλασικό ερωτικό τρίγωνο, εδώ μετατρέπεται σε τετράγωνο, γίνεται πεντάγωνο. Και κάθε γωνία του -ο κάθε ήρωας του, δηλαδή- ισότιμα αναλύεται και με δικαιοσύνη δικάζεται.
Λογοτεχνιά υψηλών προδιαγραφών. Λογοτεχνία συναισθημάτων και αισθήσεων.