11.2.24

Ο Άλεξ Κολμανιώτης (δημοσιογράφος και όχι μόνο) για το "Σαν Μήδεια"

 


     







Στον επίλογο του βιβλίου του, στο σημείωμα που ο Μάνος Kοντολέων μοιράζεται τις σκέψεις του με τους αναγνώστες του, εξηγεί πώς έφτασε να αισθανθεί ότι δικαιούται να καταθέσει τη δικιά του εκδοχή. Ευτυχώς για εμάς! γιατί έχοντας διαβάσει  τη γραμμένη το 431 π.Χ. τραγωδία του Ευριπίδη, ο οποίος επικεντρώνεται στην  αγριότητα μιας γυναίκα που την απαρνήθηκε ο άντρας της , και τη δεύτερη του Ζαν Ανούιγ, το 1946, η οποία  φωτίζει έναν άλλον Ιάσονα ,  ο Μάνος Kοντολέων διαβάζει με μια άλλη ματιά την ιστορία. Με το δικό του προσωπικό ύφος και λόγο κάνει μια ιδιοφυή  προσέγγιση, που τόσο έξυπνα ονομάζει «Σαν Μήδεια» , ενώ  ταυτόχρονα, (αφαιρετικός όπως πάντα), έχει αφαιρέσει πολλά.

Άλλωστε η λογοτεχνία μάχεται εναντίων του περιττού, αλλά η ζυγαριά κλίνει αλλιώς για τον καθένα…

    Όποιος και αν προσπαθήσει να δικαιολογήσει μια μάνα που σκοτώνει τα παιδιά της, προσπαθεί να δικαιολογήσει κάποιον που διαπράττει το μεγαλύτερο έγκλημα …άρα το ερώτημα  τίθεται ως εξής: τι μπορεί να οδηγήσει στη διάπραξη του μεγαλύτερου εγκλήματος;

      Ο Μάνος Κοντολέων φαίνεται να θεωρεί την ιδεολογία, το τύφλωμα αυτό, την πίστη σε ένα καλύτερο αύριο, που η απουσία του στο τώρα είναι τόσο αβάσταχτη για τον ιδεολόγο που σκοτώνει τα παιδιά του.

    Αλλά πίσω από την ιδεολογία  διαφαίνεται  ότι και πάλι  ο έρωτας έχει τον κύριο λόγο.

   Μήπως, λοιπόν,  τελικά επιστρέφουμε στην ερμηνεία του Ευριπίδη;  Ότι τελικά ο έρωτας  πυροδοτεί πολύ τραγικές πράξεις, οπλίζει το χέρι ενός δολοφόνου, μιας μητροκτόνου…. πρόσωπα που αποστρέφεται η κοινωνία και αποτινάζει με σιχαμάρα από πάνω της.    

   Ο  Μάνος Κοντολέων  είναι ειλικρινής  όταν λέει ότι δεν πείθεται με την ερμηνεία του Ευριπίδη: «Παιδοκτονία για λόγους ερωτικής εκδίκησης»;           

     Ξεπερνώντας την παλιά, δίνει ο ίδιος, μάλιστα  στο  ευφυέστερο  σημείο του βιβλίου του! τη δική του ερμηνεία,  όταν η Μήδεια γυρνάει και λέει στη γυναίκα που τη μεγάλωσε, την Αγιδώ,  ότι μόνο εσύ θα πεις την ιστορία μου.

   Άρα λοιπόν, εδώ έχουμε ένα θέμα αξιοπιστίας των πηγών.

  Από την μια ένας όχλος που δεν κατανοεί την Μήδεια και βλέπει μια γυναίκα να σκοτώνει τα παιδιά του βασιλιά τους και από την άλλη μια υπηρέτρια, μια γυναίκα  με λίγες γνώσεις…που μάλλον η ιστορία δεν την πήρε στα σοβαρά. Μήπως και η ίδια δεν κατάλαβε κάτι καλά;

    Άρα, πώς ξέρουμε πράγματι τι συμβαίνει στη Μήδεια;  Τι πράττει η Μήδεια;


  
Ένα βιβλίο που μας γέννησε τόσα πολλά ερωτήματα, ερωτήματα που ακόμα ψάχνουν απάντηση, άρα κάτι  πολύ σπουδαίο έκανε ο Μάνος Κοντολέων!