7.2.09

Πολύ προσωπικά




Αν όλα έρθουν "κατ΄ευχήν", μέσα στο 2009 θα κυκλοφορήσουν πέντε τίτλοι με το όνομά μου στο εξώφυλλο τους.

1. Το μυθιστόρημα 'Λεβάντα της Άτκινσον'

2. Η συλλογή παραμυθιών 'Πολύτιμα Δώρα'

3. Το διήγημα 'Ελίτσα ή Παπαρούνα;'

3. Η μικρή ιστορία 'Καλέ πνίγομαι!'

4. Το παραμύθι 'Εγώ και το ρομπότ μου'


Τρία από αυτά τα θεωρώ ως βασικούς σταθμούς στη συγγραφική μου πορεία -ας μου επιτρέψετε να μη αποκαλύψω ποια.

Άλλωστε η πορεία ενός συγγραφέα -και μάλιστα κάποιου που εκδίδει συχνά- είναι φυσικό να έχει σταθμούς κομβικούς, όπως και άλλους όπου απλώς γίνεται ένας ανεφοδιασμός των εμπνεύσεων και των τεχνικών του.

Βέβαια, πολύ συχνά τα έργα εκείνα που ο ίδιος ο συγγραφέας τα ξεχωρίζει από τα άλλα του, είναι και εκείνα που λιγότερο αγάπησε το κοινό του.

Οι εκλεκτικές συγγένειες διαφέρουν.

Αλλά, καθώς περιμένω τα νέα μου αυτά βιβλία να δούνε το φως της δημοσιότητας και παρ΄ όλα που, όπως είπα, τρία από αυτά τα θεωρώ ιδιαιτέρως σημαντικά (το καθένα και για άλλους λόγους), εγώ είμαι μέσα στην ιδιότυπη εκείνη αγωνία που συνοδευει την αρχή κάθε νέας συγγραφικής προσπάθειας.

Έχω ξεκινήσει ένα μυθιστόρημα -'Ανίσχυρος άγγελος' ο προσωρινός ¨(;) τίτλος του.

Και ανιχνεύω τις συνθήκες, αναζητώ τους χαρακτήρες, ψάχνω τις τεχνικές αφήγησης.

Ξέχασα, λοιπόν, αυτά που μόλις πριν από λίγους μήνες με την ίδια ένταση και αγωνία με απασχολούσαν;

Όχι, βέβαια. Αλλά νομίζω πως γνωρίζω το μέλλον τους.

Είμαι σίγουρος για το ποια από αυτά θα αγαπηθούνε από τους αναγνώστες, μπορώ να φανταστώ τη σιωπή που θα τα περιβάλλει από την "επίσημη" κριτική. Και πάντα κρατώ μέσα μου μια γνώση που με ζεσταίνει -κάποιοι αναγνώστες θα επικοινωνήσουν νοερά μαζί μου, μέσα από τους ήρωες μου και τα πάθη τους... Κάποιο αναγνώστες -λίγοι και άγνωστοι* για μένα εκλεκτοί.

Το έχω πια ξεκαθαρίσει -γράφω για τον εαυτό μου. Αλλά ακριβως επειδή για ένα τόσο υποκειμενικό λόγο γράφω, γι' αυτο και τα κείμενά μου επικοινωνούν με την υποκειμενικότητα κάποιων αναγνωστών μου.

Άλλωστε κι εγώ ένας τέτοιος υποκειμενικός αναγνώστης άλλων συγγραφέων είμαι.

Πολύ προσωπικά όλα αυτά, της σημερινής ανάρτησης (post)...

Δεν είναι ερεθιστικό, όμως, να ξεγυμνώνεσαι μπροστά σε ανθρώπους που ποτέ δε θα γνωρίσεις;

Μια διάσταση κι αυτή της επικοινωνίας μέσα από ιστολόγια.

Καλή μέρα σας...