"Ανίσχυρος άγγελος" -υποψήφιο για το Βραβείο Αναγνωστών 2010

Ενημερωτικό Δελτίο Τύπου από τις Εκδόσεις Πατάκη



Αγαπητοί φίλοι και συνεργάτες,
Για έκτη χρονιά οι αναγνώστες παίρνουν το λόγο και ψηφίζουν το αγαπημένο τους μυθιστόρημα μέσα από το Διαγωνισμό που οργανώνει το ΕΚΕΒΙ για την ανάδειξη του αγαπημένου ελληνικού μυθιστορήματος της χρονιάς.
Είμαστε στην ευχάριστη θέση να σας ανακοινώσουμε ότι στη «βραχεία λίστα» των 15 βιβλίων που κατήρτισαν με την ψήφο τους μέλη Λεσχών Ανάγνωσης από τις 280 που λειτουργούν στην Ελλάδα και την Κύπρο συμπεριλαμβάνεται το βιβλίο Ανίσχυρος άγγελος (Εκδ. Πατάκη) του καταξιωμένου συγγραφέα Μάνου Κοντολέων.
Ο Ανίσχυρος άγγελος είναι ένα μυθιστόρημα που μιλά για την ευθύνη. Τη συλλογική, μα και την ατομική. Μα ακόμα μιλά και για τις ενοχές – αυτές που μας δημιουργούν οι δικές μας πράξεις, αλλά και όσες τυχόν φτάνουν σ’ εμάς μέσα από τις πράξεις των άλλων, δικών μας ή τρίτων. Γραμμένο με τρόπο ρεαλιστικό, με δομή που θυμίζει κινηματογραφική ταινία, με χρήση εξωκειμενικών αναφορών, ο Ανίσχυρος άγγελος κεντρίζει το συναίσθημα του αναγνώστη, μα κυρίως τον μυεί σε έναν άλλο τρόπο ανάγνωσης της καθημερινότητας.

(SMS : ΒΑ 5 στο 54160)

Λίγα λόγια για το συγγραφέα και το έργο του:
Ο Μάνος Κοντολέων γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε Φυσική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Γράφει μυθιστορήματα, διηγήματα, θέατρο, μικρές ιστορίες και παραμύθια. Παράλληλα ασχολείται με την κριτική της λογοτεχνίας. Συνεργάτης περιοδικών, εφημερίδων καθώς και του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης. Κάποια έργα του έχουν διασκευαστεί και παρουσιαστεί στο θέατρο και στην τηλεόραση, ενώ κάποια άλλα έχουν μεταφραστεί και κυκλοφορούν στη Γαλλία, στη Γερμανία και στην Ταϋλάνδη.
Βιβλία του έχουν κερδίσει πολλές διακρίσεις από τον Κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου, την Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών, την Διεθνή Οργάνωση Βιβλίων για τη Νεότητα (ΙΒΒΥ), ενώ ακόμα έχει τιμηθεί με το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας για το μυθιστόρημά του «Μάσκα στο φεγγάρι». Υπήρξε υποψήφιος για τα Διεθνή Βραβεία Άντερσεν και Άστριντ Λίντγκρεν.
Είναι αντιπρόεδρος του ελληνικού τμήματος της Unicef, μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων, ενώ κατά διαστήματα υπήρξε Πρόεδρος της Επιτροπής Κρατικών Βραβείων Κύπρου και μέλος των επιτροπών Ελληνικών Κρατικών Βραβείων και του Περιοδικού Διαβάζω.

http://www.kontoleon.gr/
manoskontoleon2.blogspot.com
manoskontoleon.blogspot.com
manoskontoleonbibliography.blogspot.com

Περί... "Ταπείνωσης"

Στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ, δημοσιεύτηκαν δυο κριτικά σημειώματα για το μυθιστόρημα του Φίλιπ Ροθ "Η ταπείνωση".

Το ένα, κάπου στις αρχές του καλοκαιριού (12/6/2010), το υπογράφει ο Θόδωρος Γρηγοριάδης -αναδημοσιεύται και στη δνση:

http://teogrigoriadis.blogspot.com/2010/06/blog-post_12.html

Το άλλο, πριν από λίγες μέρες δημοσιεύτηκε και έχει την υπογραφή του Δημοσθένη Κούρτοβικ.
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=30&ct=19&artid=4602919&enthDate=06112010

Δεν είναι η πρώτη φορά που δυο άνθρωποι δημοσιοποιούν τις εντελώς αντίθετες απόψεις τους για ένα λογοτεχνικό κείμενο. Και ασφαλώς κάτι τέτοιο όχι μόνο το θεωρώ φυσιολογικό, αλλά και πολύ ενδιαφέρον.

Αν κάτι με έσπρωξε να καταθέσω τις δικές μου απόψεις γι αυτό το το μυθιστόρημα του Ροθ, στο δικό μου blog, είναι γιατί με ξάφνιασε η θέση που εκφράζει ο Κούρτοβικ.

Όλοι, βέβαια, γνωρίζουμε πως ο συγκεκριμένος κριτικός χαρακτηρίζεται συχνά από κυκλοθυμικές ακρότητες ως προς αυτά που πρεσβεύει, αλλά κανείς δεν του αμφισβητεί την ικανότητα να κρίνει με διάθεση μια σύγχρονης κριτικής αντιμετώπισης.

Οι απόψεις του για την 'Ταπείνωση" μου θύμισαν απόψεις αναγνωστών μιας άλλης εποχής.

Έτυχε να διαβάσω αυτό το έργο, το καλοκαίρι που μας πέρασε, με συνθήκες κάπως ιδιόμορφες -σε δημόσιο νοσοκομείο, σχεδόν αδύναμος να κινηθώ μόνος μου, με πόνους, με ένα σώμα που λες και μου έλεγε πως με τις πράξεις μου το είχα ταπεινώσει.

Στο πρόσωπο του κεντρικού ήρωα μπόρεσα να βρω στοιχεία της δικής μου ταπείνωσης. Και έτσι να αισθανθώ περισσότερο τα αδιέξοδα του.

Γεράματα, φόβος θανάτου, ανίσχυρη υπεροψία, σεξουαλική ψευαίσθηση, ατελής προσφορά... Ο ήρωας του Ροθ κινείται μέσα στις συνθήκες του σήμερα και ο ίδιος ο συγγραφέας μας κάνει να υποψιαστούμε πως αν και δεν μας αφηγείται περιστατικά της ίδιας της ζωής του, μας παρουσιάζει τις παραμέτρους που μπορεί να την καθόρισαν και μαζί με τη δική του ζωή να έχουν καθορίσει και τον τρόπο που ζήσανε και ζούνε πολλοί, μα πάρα πολλοί από τους σημερινούς (και δικούς μας) αστέρες.

Βρήκα ευρηματικό τον τρόπο που συνδέονται τα πρόσωπα του έργου μεταξύ τους -ο εραστής και ο πατέρας, ο εραστής και η ερωμένη, ο ένας σύζυγος και η μια σύζυγος, ο άλλος σύζυγος και η άλλη σύζυγος... Και βέβαια το τέλος -αν και αναμενόμενο, πάντα ουσιαστικό. Η Τέχνη μόνο υπάρχει και σου είναι πιστή.

Στην αρχή αυτού του σημειώματος σημειώσα την ηλεκτρονική δνση που μπορεί κανείς να βρει το κριτικό σημείωμα του Θόδωρου Γρηγοριάδη. Δεν είναι η μόνη θετική κριτική που γράφτηκε για την "Ταπείνωση"

Αλλά δημοσιεύτηκε στα ΝΕΑ.

Πέντε μήνες μετά ο Κούρτοβικ δημοσιεύει τη δική του.

Μπορεί αυτό το γεγονός να έχει τη δική του σημασία, μπορεί να είναι εντελώς τυχαίο. Εγώ πάντως το είδα ως ένα γεγονός που θα μπορούσε να το είχε εφεύρει ο ίδιος ο Ροθ και να το είχε τοποθετήσει μέσα σε ένα από τα τελευταία του ολιγοσέλιδα μυθιστορήματα, αυτά που ανιχνεύουν τα αδιέξοδα ενός σημερινού τρόπου ζωής και σκέψης.