29.5.11

Για παιδιά και για νέους









Λιλή Λαμπρέλλη

«Αχ, σοκολάτα…»

Ζωγραφιές: Βάσω Ψαράκη

Εκδ. Πατάκη

Μου αρέσουν τα παιδικά βιβλία που έχουν δημιουργηθεί από τη συνεργασία μιας δοκιμασμένης αξίας με μια νέα.
Στην περίπτωση της εικονογραφημένης έκδοσης με τον …παθιασμένο τίτλο «Αχ, σοκολάτα…», η δοκιμασμένη αξία είναι η Βάσω Ψαράκη και η νέα η Λιλή Λαμπρέλλη.
Η Ψαράκη είναι μια από τις πιο σημαντικές μας εικονογράφους. Σημαντική, πρωτοπόρα και σίγουρα η πρώτη ίσως που έφερε μια νέα διάσταση σε αυτό που σήμερα από απλή εικονογράφηση βιβλίου θεωρείται ζωγραφικός πίνακας.
Η Λιλή Λαμπρέλλη σχετικά πρόσφατα έχει δώσει το παρόν της στον τομέα της Π. Λ. και αυτό που τη διακρίνει είναι η γλωσσική της ικανότητα –προτάσεις που αγγίζουν τον ρυθμό της ποίησης και τολμούν τη χρήση λέξεων όχι πάντα συνηθισμένων.
Το βιβλίο που οι δυο τους υπογράφουν θυμίζει λαϊκό παραμύθι. Το παλικάρι που αγάπησε την βασιλοπούλα και που μόχθησε πολύ για να την κατακτήσει στο τέλος.
Κλασικό μοτίβο παλιού παραμυθιού, που όμως η Λαμπρέλλη απρόοπτα το κάνει νέο και μοντέρνο καθώς ο θησαυρ΄ς, το όπλο αν θέλετε, με το οποίο το φτωχό παλικάρι θα παντρευτεί τη πριγκιποπούλα δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα συροπιαστό γλυκό βουτηγμένο μέσα στα δάκρυα που τα μαύρα του μάτια βγάλανε. Μαύρα δάκρυα αγάπης, γι αυτό και μαγικά, μαγικά σαν τη γεύση της σοκολάτας.
Το χαίρεσαι το παραμύθι αυτό. Και –γιατί όχι;- σε απενοχοποιεί από τις σοκολατένιες αμαρτίες σου.


Ελένη Κατσαμά

«Κοσμοδρόμιο»
Διηγήματα

Εκδ. Πατάκη

Τα λογοτεχνικά βιβλία για νεαρούς ενήλικες αναγνώστες ή cross over, όπως επίσης χαρακτηρίζονται, είναι κείμενα που εστιάζονται σε προβληματισμούς που έχουν να κάνουν με τους εφήβους και είναι γραμμένα με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορούν να συγκινήσουν και αναγνώστες μεγαλυτέρων ηλικιών.
Πρόκειται για ένα λογοτεχνικό είδος ιδιαίτερα απαιτητικό καθώς από τη μια θα πρέπει να έχει υλοποιηθεί με απόλυτο σεβασμό στη λογοτεχνική ποιότητα και από την άλλη να μπορεί να εκφράσει με εφηβικό τρόπο το έφηβο πάθος.
Μυθιστορήματα είναι κυρίως εκείνα που εκδίδονται κάτω από μια τέτοια ταυτότητα. Αλλά η Ελένη Κατσαμά πρωτοτυπεί και μας δίνει μια συλλογή διηγημάτων.
Η Κατσαμά έχει ένα μικρό σχετικά παρελθόν στο χώρο του παιδικού βιβλίου, μα η ωριμότητα της γραφής της φανερώνει ένα ταλέντο δυναμικό και απόλυτα συντονισμένο με τον τρόπο σκέψης ενός σημερινού νέου ανθρώπου.
Είκοσι ένα διηγήματα, σε πρωτοπρόσωπη αφήγηση. Στην ουσία εικοσιένα αγόρια και κορίτσια αφηγούνται το γιατί τα όνειρά τους άλλοτε κρύβουν την ελπίδα κι άλλοτε τον φόβο. Από εικοσιένα μέρη του κόσμου, εικοσιένα νέοι άνθρωποι μας μεταφέρουν την αγωνιώδη κραυγή τους.
Διηγήματα γραμμένα με φράσεις κοφτές, σε γρήγορους ρυθμούς και με απόλυτη συνείδηση του τι μπορεί να σημαίνει γνήσια πολιτική νεανική λογοτεχνία.