Πρωϊνός καφές στην αυλή
Κατά την περίοδο 2009 -2010, στα πλαίσια των δραστηριοτήτων της Βιβλιοθήκης Καίτης Λασκαρίδη, στον Πειραιά, λειτούργησαν δυο ομάδες Λέσχων Ανάγνωσης.
Η κάθε μια είχε περίπου 15 άτομα και οι συναντήσεις κάθε ομάδας γινόντουσαν μια φορά το μήνα.
Υπεύθυνος και για τις δυο ομάδες ήμουνα εγώ και στα μέλη των δυο ομάδων συμμετείχαν και γυναίκες και άνδρες και άτομα νεαρής ηλικίας, αλλά και πιο ώριμης. Όλα τους είχαν μια επαρκή αναγνωστική εμπειρία μέσου αναγνώστη λογοτεχνικών έργων.
Ο άξονας που καθόρισε τις επιλογές των βιβλίων ήταν η γυναικεία παρουσία. Η γυναίκα σε διάφορες εποχές, σε διάφορους πολιτισμούς, με διάφορες δραστηριότητες...
Διαβάστηκαν μυθιστορήματα ξένων συγγραφέων (Ράσελ Μπανκς, Καλέντ Χοσεϊνί, Γιασμίν Κράουθερ), και ελλήνων (Παπαδιαμάντης, Κουμανταρέας, Καλιότσος, Δούκα, Σωτηροπούλου, Φακίνου, Μηλιώρη, Πριοβόλου, Κερασιώτη, Κοντολέων).
Υπήρξαν κάποιες συναντήσεις όπου τα μέλη των ομάδων γνώρισαν από κοντά και συζήτησαν με τους συγγραφείς ή τους μεταφραστές των βιβλίων που είχαν διαβάσει.
Νομίζω πως η χρονιά πέρασε με ένα τρόπο ευχάριστο και αναγνωστικά επικοδομητικό.
Τα μέλη των ομάδων γνώρισαν συγγραφείς και έργα που καλύπτουν ένα μεγάλο φάσμα τεχνικών αφήγησης και ύφους. Συζήτησαν διεξοδικά για τον τρόπο σκέψης και τις αντιδράσεις των χαρακτήρων. Και πάνω απ΄ όλα ευχαριστήθηκαν -άλλοτε περισσότερο, άλλοτε πιο λίγο- την ανάγνωση καλών έργων.
Εγώ, όμως, πιστεύω πως υπήρξα περισσότερο κερδισμένος. Γιατί μου δόθηκε η ευκαιρία να επικοινωνήσω άμεσα, αυθόρμητα και συχνά με πάθος, με τους αναγνώστες -τους εκπροσώπους, με άλλα λόγια, του είδους εκείνου των ανθρώπων που τελικά δίνουν υπόσταση σε ένα συγγραφέα.
Εκείνοι δείχνανε να με ακούνε προσεχτικά. Αλλά περισσότερο προσεχτικά τους άκουγα εγώ. Και καθώς μέρα τη μέρα και μήνα το μήνα ξετυλιγόντουσαν οι αναγνωστικές τους αντιδράσεις, εγώ ολοένα και πιο βαθιά διαισθανόμουνα τι περιμένει ο αναγνώστης από τον συγγραφέα, τι αυτός πρέπει να έχει στο νου όταν γράφει.
Όχι, δεν μιλώ για τρόπους που θα με κάνουνε συγγραφέα βιβλίων με μεγάλη εμπορική επιτυχία -αυτού του είδους τα βιβλία, τα μέλη και των δυο ομάδων από την άρχη δήλωσαν πως δεν τους ενδιαφέρουν.
Με βοήθησαν να κατανοήσω πως ο μέσος έλληνας αναγνώστης αναζητά κάτι που ενώ υπάρχει, πολύ δύσκολα το ανακαλύπτει.
Αναζητά τον εαυτό του, όχι όμως ως καρικατούρα, ούτε ως μέλος ενός πλήθους ανώνυμου. Όχι, θέλει να τον συναντήσει να κυκλοφορεί ευκρινώς μέσα στις σελίδες των βιβλίων που διαβάζει.
Ο μέσος έλληνας αναγνώστης της λογοτεχνίας αναζητά απαντήσεις σε ζητήματα της καθημερινότητάς του -ζητήματα που συχνά είναι διαχρονικά, συχνά όμως έχουν μια επικαιρότητα.
Πολύ σημαντικές υπήρξαν οι εμπειρίες μου από τις δυο λέσχες ανάγνωσης που στους ζεστούς χώρους του νεοκλασικού κτηρίου της Βιβλιοθήκης Καίτης Λασκαρίδη φιλοξενηθήκανε.
Καλό Καλοκαίρι και ενδιαφέρουσες αναγνώσεις -ευχηθήκαμε ο ένας στον άλλο.
Και -δεν τους ρώτησα, αλλά έτσι νομίζω- πως οι συγγραφείς που περισσότερο αγάπησαν ήταν ο Παπαδιαμάντης και ο Καλιότσος.
