γνήσια πολιτικός ο πλέον ερωτικός

Μια συνέντευξη στον Παναγιώτη Ρηγόπουλο (http://panagiotisrigopoulos.gr/) για το μυθιστόρημα μου 'Ερωτική Αγωγή'

3/9/07

-Επιχειρείτε μια “ανάγνωση” του εικοστού αιώνα βάσει της ιστορίας της σεξουαλικότητας; Πώς προέκυψε αυτή η επιλογή;

“Ο 20ός αιώνας είναι ο δικός μου αιώνας, η εποχή της γενιάς των γονιών μας και των συνομηλίκων μου. Είναι ακόμα αυτός ο αιώνας που τον απόηχό του ακούν τα παιδιά μας. Δεν γινότανε, λοιπόν, να μη σκεφτώ κάποια στιγμή να τον αντιμετωπίσω συγγραφικά.
Υπήρξε ένας αιώνας που ξεκίνησε μέσα σε οράματα και κατέληξε σε εφιάλτες. Και μόνο έτσι να δει κανείς την πορεία του, παρουσιάζει ιδιαίτερα μεγάλο συγγραφικό ενδιαφέρον.
Βέβαια, εγώ προτίμησα να δω αυτόν τον αιώνα κάτω από μια πολύ συγκεκριμένη οπτική γωνία –ως τον αιώνα που μετατρέπει τον έρωτα σε ηδονισμό. Την ιδεολογία, δηλαδή, σε καταναλωτική πράξη.
Συχνά με ρωτούν τι είδους μυθιστόρημα είναι η “Ερωτική Αγωγή”. Κι εγώ απαντώ ότι είναι πρωτίστως ένα πολιτικό μυθιστόρημα, χωρίς να πάψει να είναι και κοινωνικό και ερωτικό κείμενο”.

-Χρησιμοποιείτε επίμονα αρχαίους όρους για τις περιγραφές της ερωτικής πράξης, πλην όμως δεν πρόκειται για σεμνότυφη υπεκφυγή, καθώς δε λείπουν οι αντίστοιχες αναφορές με λέξεις τελείως καθημερινές και διόλου σεμνότυφες. Τι εξυπηρετεί αυτή η γλωσσική μείξη;

“Ναι, ήδη αναφέρθηκα στο λεξιλόγιο κάπως “εκτός ορίων”. Λοιπόν, δεν θεωρώ ότι υπάρχουν λέξεις που ένας συγγραφέας απαγορεύεται να χρησιμοποιεί. Οι λέξεις έχουν δημιουργηθεί από τους ανθρώπους για να εκφράζουν τα διάφορα συναισθήματά τους και τις ποικίλες πράξεις τους. Έτσι λοιπόν, θα ήταν σεμνοτυφία και εν τέλει έκφραση συγγραφικής ανηθικότητας και υποκρισίας αν μιλούσα για την ερωτική ζωή των ανθρώπων και δεν το έκανα χρησιμοποιώντας ένα πλούσιο ερωτικό λεξιλόγιο.
Αν δίπλα στις σύγχρονες ερωτικές λέξεις, βάζω και αντίστοιχες αρχαίες είναι γιατί από τη μια ήθελα κάπως να υπενθυμίσω την ύπαρξή τους και το γεγονός ότι ακόμα και οι πρόγονοί μας (που τόσο εκτιμούμε) τις χρησιμοποιούσαν και από την άλλη για να δώσω ένα ιδιαίτερο ύφος στο κείμενό μου… Είναι τόσο όμορφες λέξεις…”

-Ο έρωτας είναι γένους αρσενικού; Προσεγγίζετε περισσότερο την ηδονιστική πλευρά του έρωτα ή το σεξ όπως θα λέγαμε σήμερα μέσα από την πλευρά του αρσενικού;

“Δεν μπορώ να αρνηθώ ότι είναι ένα μυθιστόρημα που κραυγάζει το ότι γράφτηκε από άντρα. Κυρίως γιατί περιγράφει, μιλά για τις εσωτερικές διεργασίες σώματος και συναισθήματος του άντρα μπροστά στον έρωτα. Αλλά και γιατί τελικά στηρίζεται όχι τόσο στην όποια άποψη, όσο σε μια συγκεκριμένη εικόνα – αυτή που παρουσιάζει ένα μύστη κι ένα βωμό με την ιέρειά του. Μύστης είναι ο άντρας, βωμός και ιέρεια η γυναίκα”.

-Τι θέση έχει η γυναίκα στον έρωτα; Oι γυναικείες παρουσίες του μυθιστορήματος σας, πως εισπράττουν τον έρωτα;

“Όσες από αυτές εκφράζονται μέσα από το ρόλο της ιέρειας και αποδέχονται να γίνουν ο βωμός της θρησκείας του έρωτα, αυτές είναι και που τελικά κερδίζουν. Όσες δεν αποδέχονται αυτήν την αποστολή θα χαθούνε… Αλλά το ίδιο γίνεται και με τους άντρες εκείνους που αντί για μύστες του έρωτα, αφήνονται σε ρόλο καταναλωτή της ερωτικής πράξης. Κι αυτοί με τον έναν ή τον άλλο τρόπο χάνονται.
Τελικά ίσως εκείνο που η “Ερωτική Αγωγή” λέει, είναι το ότι ο πλέον πολιτικός άνθρωπος είναι ο γνήσια ερωτικός”.